Schools That Rock vra ‘n paar vrae aan Neal Malan en Ila Alberts, Hoofleiers van Hoërskool DF Malan.
Vraag: Hoe sien jy die invloed van die Covid19 virus op ons land?
Neal: Ek dink dit is veilig om te sê dat 2020 in geen opsig dieselfde uitdraai as wat aanvanklik verwag is nie. COVID-19 het nie net die jaar op sy kop gedraai nie, maar het ook baie van die planne wat ek en my mede-hoofleier vir die jaar gehad het, onmoontlik gemaak.
Ila: In hierdie tyd is dit moeilik om te probeer beplan en om eerlik te wees is baie van die doelwitte wat ons aanvanklik gestel het (veral in terme van skoolaangeleenthede, byvoorbeeld interskole en dies meer), nou redelik irrelevant.
Vraag: Dink jy dat die virus ‘n invloed op toekomstige onderwys gaan hê? Gaan skole anders kyk na onderwys?
Ila: Vir my is dit belangrik om egter terug te gaan na die grondslag van daardie doelwitte – dinge soos omgee vir my medeleerders, verseker dat ons die tyd wat ons lei so gemaklik en vol vreugde moontlik maak. Covid het dit ’n ander “spin” op dinge gesit, maar dis steeds moontlik. Tans probeer ek en Neal so samewerkend moontlik met die onderwysers en onderwysdepartement in kontak wees en sit ons solank koppe bymekaar oor hoe ons in die tyd wat voorlê hulp en ondersteuning aan meer kwesbare leerders in ons skool kan verleen.
Vraag: Hoe/wat beplan jy om steeds jou doelwit vir jou laaste jaar op skool te bereik?
Neal: Dit is bitterlik moeilik om te sê hoe ek beplan om steeds my doelwitte vir die jaar te bereik, want ons het eintlik geen idee wat die res van die jaar inhou nie. Tog, ten spyte van al die onsekerheid, bly my hoof doelwit steeds om my skool en my mede leerders te dien. Ek poog dus om leerders kalm en gemotiveerd te hou waar ek kan, ek probeer om ‘n duidelike kommunikasie kanaal tussen die skool, onderwysers en leerders te laat geskied en ek bly self op datum met die werk wat aan ons gegee word.
Op hierdie manier poog ek om steeds aandag aan my doelwitte t.o.v. my skool en my akademie te gee. In tye van onsekerheid is die beste strategie om geduldig te bly en slegs te fokus op dinge waaroor jy wel beheer kan uitoefen.
Selfs al kan ek nie meer al my planne vir die jaar uitvoer nie, is ek nog steeds dankbaar dat my mede- leerders en onderwysers almal veilig en gesond is.
Ons prioriteite het hierdie jaar verander. Ons gaan almal leer om saam te staan soos nooit tevore nie. En ons gaan beslis as ‘n sterker eenheid uitstap.
Ila: In terme van persoonlike doelwitte vir akademie, bly ek aan die werk by die huis. Dis maar moeilik en die motivering is nie altyd daar nie, maar ek is bevoorreg genoeg om toegang tot genoegsame hulpbronne te hê en bowenal – onderwysers wat ongelooflike mentors en leerkragte is. ’n “WhatsApp” van hulle is gewoonlik meer as genoeg om my weer agter my lessenaar te kry. Tussendeur stel ek maar my wekker sodat dit my aan die skoolklok herinner.
